Op het werk heb ik de laatste dagen wat met RHEL 4.4 mogen spelen. Aangezien ik persoonlijk eerder de voorkeur geef aan Ubuntu of Debian, was het alweer een tijdje geleden dat ik nog eens Red Hat gebruikt had (zo ongeveer vanaf het moment dat ze geld begonnen vragen voor hun updates - toen Fedora nog niet bestond dus ;-) ).
In ieder geval, gegeven waren twee HP 145 G2 machines met twee disks. Gevraagd: installeer beiden met software RAID 1. Een makkie, zou je zeggen, dat wordt immers out of the box ondersteund. Maar toch...
Er kwam snel een eerste rariteit naar boven: hoewel ik op beide machines identiek dezelfde partities in dezelfde volgorde probeerde aan te maken, vond het ding het nodig om die op één van de twee wat te "optimaliseren". Zo werd de derde partitie op een disk ineens sda2 en schoof diegene die daarvoor aangemaakt was ineens een stapje naar achter tot sda3. Ondanks verschillende pogingen, waren ze niet gelijk te krijgen op beide servers. Vreemd, maar niet echt onoverkomelijk, de partities zelf worden later toch een mdx...
Volgend probleem echter: 1 van de twee dozen wou gewoon niet booten. Dat was minder. Nog wat verder spelen leerde ook dat ongeveer 1 op 2 installatie-pogingen niet wou booten. Wat doet RHEL als je een mirror als root hebt? Ze installeren de mbr op één van de twee disks ipv op alle twee en als je pech hebt, boot het niet. Makkelijk te fixen door te booten in rescue mode en wat grub-commando's uit te voeren, maar je moet er wel op komen natuurlijk.
Daarna de updates installeren, waaronder ook een nieuwe kernel... en wat blijkt. De nieuwe kernel wil niet meer booten. Joy. Dat worden weer wat bugs rapporteren.
Blijkbaar heb ik de neiging om bugs aan te trekken in enterprise linux distro's...
Add new comment