De afgelopen twee weken zijn we door Kroatië getrokken met de auto. Via een kleine nachtelijke tussenstop in Rennweg (Oostenrijk) over Lublijana en zo door het binnenland naar Trogir (Dalmatië). In Trogir verbleven we 6 dagen bij Luka Millat en zijn familie, waar we een nooit gezien gastvrijheid zagen. Ik heb de man dan ook prompt beloofd dat ik wat reclame voor hem zou maken in België voor zijn Trogir apartments, een aanrader! Nieuwe en zeer propere appartementen met alles op en aan, dicht bij het centrum, maar toch nét ver genoeg om rustig te slapen en te kunnen parkeren. We ontmoetten er ook Karim en Terri, die England achter zich gelaten hebben en al ruim een jaar door Europa reizen en daarover bloggen.
Trogir vanop het water
Van in Trogir bezochten we Split en het Krka nationaal park, dat met zijn watervallen behoorlijk aan Plitvic doet denken. Na zes dagen moesten we spijtig genoeg weg uit Trogir, maar gelukkig had Luka ons intussen geholpen om een nieuwe plek te vinden.
Split
Vanuit Trogir reden we door het binnenland naar het Plitvic nationaal park. Aangezien we tijd hadden en het land wat wilden bekijken, zijn we dwars door het binnenland gereden. Daar word je al snel gecontronteerd met de overblijfselen van de oorlog: zeer veel verlaten huizen, dikwijls met stuk geschoten dak en ook nog een paar mijnenvelden. Dat maakt toch net iets meer indruk dan wanneer je daar over hoort spreken in het zeven uur journaal...
Danger: mines...
In Plitvic bleven we één nacht -zeer veel 'Zimmer - Sorbe - Rooms' te vinden daar, zodat we om zeven uur aan de inkom konden staan voor de horden toeristen toekwamen. Plitvic is iets dat niet te vatten is op foto, laat staan dat je het kan beschrijven. Diep blauw-groen helder water en geweldige watervallen, een stukje paradijs... tenminste voor 11 uur 's ochtends. Eens 10 a 11 uur gepasseerd worden er busladingen toeristen afgezet die hun best doen om dit alles zo ongemanierd mogelijk in een hel te veranderen.
Plitvic meren: paradijs op aarde... meestal
Na Plitvic ging het naar het eiland Krk, waar we eigenlijk in het dorpje Baska wilden overnachten, maar dat bleek nogal moeilijk gezien we niet vooraf geboekt hadden. Uiteindelijk zijn we in Malinska terecht gekomen, een behoorlijk toeristische plek met een iets te hoog Blankenberge gehalte. Gelukkig konden we nog rondtoeren op het eiland met de wagen. In Malinska zelf ontdekten we ook nog iets met een hoog surrealistisch gehalte: een zeer groot vakantiecomplex dat reeds 4 a 5 jaar stond te vervallen. Schijnt een trekpleister geweest te zijn in ex-joegoslavië, maar toen het verkocht werd aan de Russen kregen ze problemen met de bouwvergunning om de boel af breken en opnieuw op te bouwen. Zo kan je nu dus wandelen langs het begroeide zwembad met WC-potten en zetels er naast. Moeilijk in te beelden dat men ooit aan de Belgische kust een paar vierkante kilometer vakantiedorp zou laten verkrotten...
Vakantiecomplex Haludovo: Gelieve niet in het zwembad te plassen
Na een weekje Malinska, moesten we ons pensionnetje daar verlaten (dat heb je als je niet vooraf boekt ;-). Aangezien het weer die dagen wat begon tegen te vallen en we allebei het gevoel hadden dat we toch al een mooi stukje Kroatië gezien hadden, zijn we dan maar weer huiswaarts gekeerd. Aangezien we op dat moment al 300 kilometer dichter bij huis zaten, zijn we afgelopen zondag in één dag naar huis gereden.
Add new comment