Sinds begin juni ligt hier een smartphone, je weet wel, zo een GSM die iedereen tegenwoordig wil om wat mee uit te pakken. Wifi, camera, GPS, al het moois zit er op. Eigenlijk had ik hem gekocht omdat ik een GPS wou en het prijsverschil dan ook niet meer zo dramatisch was.
Tot nu toe was het er nog niet van gekomen om hem ook effectief als GSM te gebruiken, maar aangezien ik nu toch een nieuwe GSM nodig had, heb ik het maar eens geprobeerd.
De eerste ervaring was alvast pijnlijk: Nokia contacts in een Windows mobile (jaja, lach maar!) telefoon krijgen over een Linux laptop blijkt "niet zo standaard ondersteund" te zijn. Die bluetooth pairing opzetten enzo is tegenwoordig al niet meer zo moeilijk, maar dan moet je natuurlijk ook nog een formaat krijgen dat die andere telefoon kan lezen. Backups maken naar één file is allemaal niks, maar daar is de Windows mobile natuurlijk niks mee. Uiteindelijk toch allemaal vcards geëxporteerd en die dan (één voor één!!) in het Windows ding geopend en zo geïmporteerd. Frustratie, frustatie... Maar goed, dat is maar een eenmalige pijn.
Wat mij echter het meest stoort aan die geweldige smartphone, is de userinterface. Nu ben ik geen grote liefhebber van grafische interfaces, maar een telefoon waar je eerst op "start" > "telefoon" moet klikken voor je kan bellen, vind ik er toch écht een beetje over. Na enig geprobeer toch een paar handigere knopjes onderaan gevonden waarmee slechts één klikje nodig is om bij de telefoon te geraken en zelfs ook bij de contactpersonen. Een heugelijke overwinning!
Enfin, ik heb me nu voorgenomen om het ding minstens twee weken te proberen en dan al niet te vervangen door een echte GSM. Meer nieuws in een volgende aflevering. ;-)
Add new comment